|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات انسانیت و ارزش‌ها اشاره دارد. وقتی که انسان تحت فشار یا خطر قرار می‌گیرد (مثل کشیده شدن کارد به پوست)، او به یک قدرت و توانایی درونی دست می‌یابد. این تلنگر به او یادآوری می‌کند که ارزش‌ها و چیزهای باارزش (مثل آهن و مرجان) هنگامی نمایان می‌شوند که جان و وجودش در خطر است. بنابراین، مردم باید تلاش کنند تا از توانایی‌ها و تصمیمات خود برای حفظ جان و ارزش‌های زندگی استفاده کنند.
هوش مصنوعی: وقتی کارد به پوست کشیده می‌شود، آهن از دندانش می‌افتد و او از لبانش ارزش مرجان را به دست می‌آورد.
هوش مصنوعی: او با کارد خود به اندازه‌ای می‌زند که هر چیزی که جان دارد، زنده بماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همین شعر » بیت ۱
چون پوست کشد کارد به دندان گیرد
آهن ز لبش قیمت مرجان گیرد
چون پوست کشد کارد بدندان گیرد
آهن ز لبش قیمت مرجان گیرد
چون پوست کشد کارد بدندان گیرد
آهن ز لبش قیمت مرجان گیرد
او کارد بدست خویش میزان گیرد
تا جان گیرد هر آنچه با جان گیرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.