سام میرزا صفوی
»
تذکرهٔ تحفهٔ سامی
»
صحیفهٔ دوم در ذکر سادات و علما
»
صحیفهٔ اول : در ذکر سادات رفیع الدرجات
»
۷۱- امیر والهی استر آبادی
بحرفت قصابی مشغولی مینمود و در سخاوت مثل جوانمرد قصاب مشهور بود. این مطلع از اوست :
مجنون بگوشه ای ز جفای زمانه رفت
دیوانه اش مخوان که عجب عاقلانه رفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف شخصیتی می‌پردازد که به حرفه قصابی مشغول است و در عین حال به سخاوت و جوانمردی معروف است. او به نوعی انگار از آزارهای زمانه به گوشه‌ای پناه برده و رفتارش را با عاقلانه بودن توجیه می‌کند، هرچند که به نظر دیگران دیوانه است.
هوش مصنوعی: او به کار قصابی مشغول بود و از نظر سخاوت، مانند یک جوانمرد نامدار در این حرفه شناخته می‌شد.
هوش مصنوعی: مجنون به گوشه‌ای رفت تا از درد و رنج زمانه دور شود، او را دیوانه نخوانید، زیرا رفتنش بسیار عاقلانه بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.