|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان بیارزشی و پوچی حسادت میپردازد. شاعر میگوید که حاسد، به رغم ادعاهای بزرگش، در واقع چیزی از خود ندارد. او همچنان که حیا در وجودش نیست، به بیان هم نمیتواند چیزی ارزشمند ارائه کند. در نهایت، شاعر این نکته را نیز به تصویر میکشد که مثل شمشیری که در غلافش بیخاصیت است، حاسد نیز فقط از زبان و صحبتهایش سخن میگوید، در حالی که عمل و محتوای خاصی ندارد.
هوش مصنوعی: حسادت فردی که تنها به ادعای خود میبالد، بیمعناست. مانند کسی که درونش خالی است و ظاهری ندارد که اعتبارش را ثابت کند.
هوش مصنوعی: زبان طولانی و بیمحتوا، نمیتواند مفهوم عمیق یک موضوع را به درستی منتقل کند؛ مانند شمشیری که در غلافش بیفایده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.