ای بت، متاع اهل ریا را چه می کنی
آیینه هست، قبله نما را چه می کنی
ساقی، سپاه زهد و ورع را چو بشکنی
اول بگو که توبه ی ما را چه می کنی
دست ستاره از مدد رزق کوته است
در جذب دانه اهربا را چه می کنی
از رقص چون سپند نخواهی دمی نشست
چون آمدی به میکده، جا را چه می کنی
هر پر ز بال جغد بود گنجنامه ای
ای خانمان خراب، هما را چه می کنی
در عاشقی سلیم، تلاش وفا مکن
داری هزار عیب، وفا را چه می کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع نفاق و ریاکاری پرداخته و از بتهای دروغین که نماد زهد ظاهری و دورویی هستند، انتقاد میکند. او از ساقی میپرسد که اگر زهد و ورع را بشکند، چه خواهد کرد؟ شاعر به فقر و کمبود در زندگی نیز اشاره دارد و از اوضاع نابه سامان عاشقان صحبت میکند. همچنین به این نکته توجه میکند که در عشق نباید تلاش برای وفا کنید، چرا که هر کسی عیبهای خود را دارد. در کل، شعر پرسشهایی عمیق درباره واقعیتهای زندگی و ریا در روابط انسانی را مطرح میکند.
هوش مصنوعی: ای بتی که زینت بخش دلها هستی، کالا و شیء بیارزش ریاکاران را چه میکنی؟ آیا تو فقط برای نشان دادن و فریب دادن هستی، یا به خودی خود ارزش داری؟
هوش مصنوعی: ای ساقی، اگر سپاه زهد و پرهیز را بشکنی، اول بگو با توبه ما چه خواهی کرد؟
هوش مصنوعی: دست ستاره برای کمک به روزی محدود است، پس در جذب روزی به چه چیز دیگری میپردازی؟
هوش مصنوعی: اگر از رقص و شادابی مانند آتش سرخ نشوی، لحظهای هم درنگ نکن. وقتی به میکده میآیی، برای چهکاری فضا را آماده میکنی؟
هوش مصنوعی: هر پر این جغد به نوعی گنجنامهای است، ای خانه به ویرانی رفته، تو چرا با هُما (پرندهای باشکوه) کاری میکنی؟
هوش مصنوعی: در عشق، خود را پاک و بدون نقص نشان نده و برای وفاداری تلاش نکن. تو خود دارای هزاران عیب هستی، پس وفاداری برای تو چه فایدهای دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.