|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و دوستی است. شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره میکند و میگوید که این زیبایی باعث ایجاد آشوب در دل او شده است. او همچنین به ستایش دوستی میپردازد و بیان میکند که دوستی باید حمایتگر و فعال باشد. در نهایت، شاعر میگوید که حتی در مواجهه با دشمنی، باید انسان نیکوکار و مثبتاندیش باشد.
هوش مصنوعی: گفتههای ما ارزشمند و با کیفیت است، هرچند که ممکن است در بیان آن کمی پیچیدگی وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: چشم من از زیباییهای چهره دوست به قدر دریا پر از شور و هیجان است.
هوش مصنوعی: از بس که از دل خود دور شدم، دستانم به اندازهی ریشههای درختان در خاک فرو رفته و مانند جارویی شده است که همه چیز را جمعآوری میکند.
هوش مصنوعی: دوستی برای فرد تنبل و بیعمل رحم نمیکند. مانند این است که آتش مردهای دوباره با چوب روشن شود.
هوش مصنوعی: دشمن به قدری بدگویی کرده که حتی تهدیدش هم نتوانسته چیزی را خوب نشان دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.