در کوی تو دیوانه مرا نام نهادند
طفلان چه بزرگانه مرا نام نهادند
در پای خمم ناف به طفلی چو بریدند
دردی کش میخانه مرا نام نهادند
من طالع چوب گل و زنجیر ندارم
احباب، چه دیوانه مرا نام نهادند؟
نه نام چراغی به جهان بود، نه شمعی
آن روز که پروانه مرا نام نهادند
نامم کسی از هیچ زبانی نشنیده ست
افلاک چه بیگانه مرا نام نهادند
ایام، فلاطون جهان داد خطابم
فریاد که طفلانه مرا نام نهادند
دادند گهی برگ گل و لاله خطابم
گاهی پر پروانه مرا نام نهادند
از خال لب او شدم آواره ی عالم
عنقا، پی این دانه مرا نام نهادند
در زلف تو- آن کوچه ی زنجیرفروشان-
عمری ست که دیوانه مرا نام نهادند
بخت از پی معموری من بود سلیما
آن روز که ویرانه مرا نام نهادند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دیوانگی و عشق سخن میگوید و به این نکته اشاره میکند که دیگران او را به نامهای مختلفی خطاب کردهاند، در حالی که خودش هیچکدام از این نامها را نمیشناسد. او از درد و سختیهای عشق و زندگیاش صحبت کرده و تفاوت در رفتار و خطابهای دیگران را به تصویر میکشد. شاعر احساس میکند که هیچگونه برچسبی بر او نخواهد نشست، چرا که نام او از هیچ زبانی شنیده نمیشود و این نشاندهنده یگانگی و خاص بودن اوست. در انتها، او به شرایط ناگوار و ویرانی زندگیاش اشاره میکند که او را به این حالت رسانده است.
هوش مصنوعی: در محلهی تو، بچهها مرا دیوانه صدا زدند و با این حال، خیلی با پختگی و جدی مرا خطاب کردند.
هوش مصنوعی: وقتی نوزاد را به دنیا میآورند، انگار که باری به دوش من گذاشتهاند و من در میخانه از این درد و زحمت شکایت میکنم.
هوش مصنوعی: من هیچ سرنشتی از خوشبختی و شادی ندارم، دوستان چرا به من لقب دیوانه دادهاند؟
هوش مصنوعی: در آن روز که پروانه به من نام داد، نه چراغی در دنیا وجود داشت و نه شمعی.
هوش مصنوعی: من را کسی از هیچ زبانی نمیشناسد و به همین خاطر، آسمانها به من نامی بیگانه دادهاند.
هوش مصنوعی: روزگار با گفتاری عمده به من پیام میدهد که براستی بیخبر و بیتجربه مرا با نامی ساده و کودکانه شناختهاند.
هوش مصنوعی: گاهی به من لقب گل و لاله میدادند و در بعضی مواقع هم به خاطر زیباییام، مرا شبیه پروانه مینامیدند.
هوش مصنوعی: از لب او که نشانه عشق و زیبایی است، به دنبال جواهری نایاب و گرانبها در این جهان سرگردان شدم و به همین دلیل، برایم نامی انتخاب کردند.
هوش مصنوعی: در موهای تو، که مانند کوچهای از زنجیرهای پیچیده است، مدتی طولانی است که به من لقب دیوانه دادهاند.
هوش مصنوعی: در روزی که مرا به نام ویرانه شناختند، بخت و سرنوشت به دنبال خوشبختی من بود، ای سلیما.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.