دامان طرب بهار افشاند
گل بر سر روزگار افشاند
داغ از دل من نسیم برچید
بر دامن لاله زار افشاند
گردید عبیر جامه ی حور
گر باد ز گل غبار افشاند
بر جامه ی شاهدان بستان
شبنم، عرق بهار افشاند
چون باز سفید، ابر خفته
پر بر سر کوهسار افشاند
برداشت سلیم باز ساغر
دست از همه کار و بار افشاند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، لطافت و زیبایی بهار به تصویر کشیده شده است. شاعر از افشاندن گلها بر روزگار و تأثیر نسیم بر دل خود صحبت میکند. بوی خوش بهار و شبنم روی گلها نیز نشاندهنده حیات و شادابی است. در ادامه، شاعر به آرامش طبیعت و زیبایی کوهها اشاره دارد و در پایان به حالتی از رهایی و آزادگی میرسد که سلیم از همه کارها دست میکشد و به لذتهای زندگی مشغول میشود.
هوش مصنوعی: بهار با شوق و طرب، گلی را بر سر روزگار میپاشد و آن را زیباتر میکند.
هوش مصنوعی: نسیم خنک از دل من غمی را برداشت و بر دامن گلهای لاله پاشید.
هوش مصنوعی: جامهٔ حور همچون بوی خوش عطر میشود وقتی که باد، گرد و غبار گلها را به اطراف میپراکند.
هوش مصنوعی: بر روی لباس زیبای محبوبان، قطرات شبنم صبحگاهی و عطر بهاری ریخته شده است.
هوش مصنوعی: مثل پرندهای سفید، ابر سر کوهها خوابیده و بر سرشان میریزد.
هوش مصنوعی: سلیم به آرامش ذهنی دست پیدا کرد و همه چیزهای دنیوی را کنار گذاشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.