شمع از هوای وصلت، در حالت هلاک است
گل تا شنیده بویت، از شوق سینه چاک است
شستم غبار خود را با گریه از دل خلق
در عشق او حسابم با کاینات پاک است
از بس که بی رخ او چشمم غبار دارد
چون دانه های سبحه، اشکم تمام خاک است!
تا چند بخیه بتوان بر زخم های خود زد؟
چون موج سینه ام را چاک از قفای چاک است
دل را سلیم بی قدر در عاشقی، وفا کرد
کم قیمت است آری جنسی که عیب ناک است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عشق و آرزوهایش اشاره میکند. او از حالتی ناخوشایند به نام "هلاک" در اثر دوری معشوق صحبت میکند و ابراز میکند که گل به خاطر بوی او از شوق پارهپاره میشود. شاعر با گریه از غبار خود را میشوید و نشان میدهد که در عشق، حسابش با هستی پاک است. همچنین، او به زخمهای دلش اشاره میکند که بر اثر غیبت معشوق به وجود آمده است و میگوید که عشق بیقدری که عیب دارد، کمارزش است. به طور کلی، شعر بیانگر احساست عمیق و دردناک شاعر در عشق و فقدان محبوبش است.
هوش مصنوعی: شمع به خاطر عشق و آرزوی وصالت در حال احتضار است و گل از زمانی که بوی تو را استشمام کرده، از خوشحالی سینهاش ترک خورده است.
هوش مصنوعی: با اشکهای خود، دل و غبار درونم را پاک کردم و عشق او را در دل خلق به حساب آوردم. در این عشق، من نسبت به جهان پاک و بینیازم.
هوش مصنوعی: چشمم به خاطر دوری از چهرهاش پر از غبار و کدورت است، به گونهای که اشکهای من مانند دانههای تسبیح، همه خاکی و آلوده شدهاند.
هوش مصنوعی: چند وقت میتوانم زخمهایم را ترمیم کنم؟ چرا که درد قلبم که عمیقتر شده، به خاطر فشارهایی است که تحمل کردهام.
هوش مصنوعی: دل پاک و سالمی که در عشق وفا کند، علیرغم اهمیتش، بیارزش به نظر میرسد. چون مانند جنسی است که نقص دارد و به همین دلیل بها و ارزش چندانی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.