|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از یاری حرف می‌زند که با وجود جفا و بی‌وفایی، همچنان وفادار مانده است. او اشاره می‌کند که در هر گوشه، بلبل‌های زیادی وجود دارند که از گل‌های وصالش بهره‌مند شده‌اند، ولی تنها اوست که چنین گلی را چیده است.
هوش مصنوعی: از آن یار بی وفا که به من وفایی نکرده است، چه انتظاری می‌توان داشت؟ و بر ظلم و بی‌مهری‌اش، چه کسی جز من می‌تواند بی‌محابا بماند؟
هوش مصنوعی: این جمله به بیان احساس حسرت و تنهایی عاشقانه می‌پردازد. شخصی که این جمله را می‌گوید، به تشابه و زیبایی عاشقانه‌اش با دیگران اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در مقایسه با بلبل‌ها که به گل‌های معشوقه خود دسترسی دارند، او به چه اندازه بی‌نصیب است. در واقع، او حس می‌کند که عشق و زیبایی را از دست داده و فقط حسرت می‌خورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.