|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک ذات الهی می‌پردازد که خود دلیل شناخت و معرفت است. شاعری با بیانی عمیق به بیان ضعف عقل‌های انسانی در درک این حقیقت می‌پردازد و می‌گوید که فقط با نور و برهان الهی است که دل عارفان نورانی می‌شود. در نهایت، اشاره می‌کند که بدون این آگاهی، عقل‌ها ناتوان خواهند ماند.
هوش مصنوعی: ای آن که ذات تو برهان و نشانه‌ای برای شناخت توست، عقل‌ها و فهم‌ها از درک حقیقت تو ناتوان و نادرست هستند.
هوش مصنوعی: عرفان و بصیرت انسان از نور دانش و استدلال تو نشأت می‌گیرد. عارف واقعی کسی است که به حقیقت وجود تو آشناست؛ در غیر این صورت، چگونه می‌تواند عقلش روشن و کامل باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلدار مرا بدلبری نیست عدیل
در عین خمار چشمش افتاده علیل
مانند مهی که جبهه ی او بَدرَست
در بلده ندیدم قمری با اکلیل
ای رای تو در علاج بیمار علیل
برآمدن مرگ قدوم تو دلیل
هست افزونی او را بی دلیل
کو بود حادث به علت ها علیل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.