حجابت عکس صورت‌های کونی‌ست
که جز آن بر تجلی مانعی نیست
چو در قلبت صورها منطبع شد
تجلی حقایق ممتنع شد
صورها را ز لوح قلب رد کن
تماشا پس در آن ذات‌الاحد کن
صور مانع ز وهاب الصور گشت
پس از رفع صور او جلوه‌گر گشت
هر آن نقش به جز حق در ضمیرت
حجابی دان به قلب مستنیرت
حجاب او تویی او بی‌حجاب است
صورها مر جمالش را نقاب است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع حجاب و تجلی حقیقت در وجود انسان می‌پردازد. شاعر می‌گوید که صورت‌ها و تجلیات دنیوی مانع از درک حقیقت الهی هستند. اگر دل انسان پر از صورت‌های دنیوی باشد، نمی‌تواند حقیقت را مشاهده کند. برای رسیدن به تجلی واقعی خدا، باید این صورت‌ها را از قلب کنار گذاشت و به ذات یگانه او توجه کرد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که خود ما به عنوان حجاب مانع از درک جمال الهی هستیم و صورتی که در دل داریم، فقط پوششی بر روی حقیقت است.
هوش مصنوعی: حجاب تو تصویر و نمودهای دنیایی است که جز آن، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند مانع تجلی و ظهور حقیقت شود.
هوش مصنوعی: وقتی که تصاویری در دل تو شکل می‌گیرد، ظهور حقیقت‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود.
هوش مصنوعی: تصاویر و خواسته‌ها را از دل خود دور کن و سپس در وجود بی‌نهایت و یگانه غوطه‌ور شو.
هوش مصنوعی: پس از اینکه تصاویر و اشکال از میان رفتند و مانع از تجلی حق شدند، آن‌گاه حقیقت و زیبایی اصلی نمایان گشت.
هوش مصنوعی: هر تصویر و اثر دیگری جز حقیقت را در درونت مانع و پرده‌ای بدان که می‌تواند بر روشنایی قلبت تأثیر بگذارد.
هوش مصنوعی: تو عاملی هستی که میان تو و او فاصله انداخته، در حالی که او خود را به‌وضوح نشان می‌دهد. تنها صورت‌ها و نمودهای ظاهری، زیبایی واقعی او را پوشانده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.