تو عبدالمحصی آنرا دان که بینش
دهندش بر شمار آفرینش
بهر شیئن بود علم و احاطت
بموجودات کونینش بساطت
ز هر شیئی با جمال و بتفصیل
دهندش آگهی بی‌وجه تاویل
بود این کشف قلب و نور باطن
که اشیاء بر ضمیرش شد معاین
ز تعداد خلایق یک زمانش
نگردد ترک چیزی از عیانش
ز ثبتش نیست خارج هیچ فردی
ز ضبطش نیست بیرون خار و وردی
نکو داند شمار ما سوا را
شمار هر عیان وهر خفا را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره عبدالمحصی است که دانش و درک عمیقی از آفرینش دارد. او به واسطه علم خود، به شناختی جامع از موجودات رسیده و به زیبایی و تفصیل هر شیء واقف است. این کشف و بینش او ناشی از نور باطنی‌اش است که اشیاء را به وضوح در ذهنش نمایان می‌کند. او به تعداد خلایق آگاه است و هیچ موردی از یادآوری نمی‌افتد. همچنین، هیچ چیزی از ثبت و ضبط او خارج نمی‌شود و او به خوبی شمار هر آنچه عیان و پنهان است را می‌داند.
هوش مصنوعی: تو عبد محصلی هستی که باید بدانی، کسی که درک و بینش کافی دارد، می‌تواند آفرینش را به خوبی بشناسد.
هوش مصنوعی: برای هر چیزی، علم و دانش و تسلط بر موجودات و پدیده‌های جهان، لازم و ضروری است.
هوش مصنوعی: هر چیزی که زیبایی و ویژگی خاصی دارد، بدون دلیل و توجیه، در موردش توضیحاتی داده می‌شود.
هوش مصنوعی: این کشف دل و روشنایی درون است که باعث می‌شود اشیاء به وضوح در ذهن او نمایان شوند.
هوش مصنوعی: در میان انبوه مردم، در یک لحظه ممکن است چیزی از وجود آنها کم نشود یا ناپدید نگردد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در ردیف ثبت و ضبط زندگی قرار دارد، نمی‌تواند از آن خارج شود و همواره تحت تأثیر آن قرار دارد. هیچ‌چیزی مانند خار و گل نمی‌تواند از این قاعده مستثنی باشد.
هوش مصنوعی: خوب می‌داند که ما چه تعداد هستیم، چه آشکار و چه پنهان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.