دگر باشد ولیی عبد وهاب
ز حق بر موهبتها دارد القاب
ببخشد هر چه هر کس را سزاوار
بود، وان حق او باشد در آثار
چون رنگ و بو که باشد لایق گل
دگر فریاد و افغان بهر بلبل
بدینسان جمله موجودات عالم
برد زا و بخش خود هر شیئی هر دم
ببخشد حق هر کس بی زاغماض
بدون بغض وحب خالی ز اغراض
بود جودش چو ظل بر خلق ممدود
که هست او واسطه بر جودذیجود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر اشاره میکند که خداوند، به عنوان ولی و عبد وهاب، به هر موجودی بر اساس لیاقت خود، نعمتها و موهبتهایی عطا میکند. او میسازد و هر چیز را با خصوصیات مناسبش خلق میکند، مانند رنگ و بوی گل. همچنین تأکید میکند که خداوند به همه موجودات به طور برابر محبت و نعمت میبخشد، بدون اینکه در این بخشش هیچگونه کینه یا دوستی غرضمندانهای داشته باشد. رحمت و بخشش او همچون سایهای است که بر تمامی خلایق گسترده شده و خداوند واسطهای برای بخششهاست.
هوش مصنوعی: اگرچه عبد وهاب، ولی خداوند به خاطر نعمتهایی که داده، لقبهای خاصی دارد.
هوش مصنوعی: هر کسی را با توجه به شایستگیاش ببخشید و آنچه حق اوست در نتایج کارش ظاهر خواهد شد.
هوش مصنوعی: چون یک گل میتواند رنگ و بویی خاص داشته باشد، فریاد و نالههای بلبل برای گل دیگر چگونه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: به این ترتیب، تمام موجودات در جهان هر لحظه وجود و ویژگیهای خود را به جهان میبخشند و از آن میگیرند.
هوش مصنوعی: هر فردی باید حق دیگران را با صفا و خلوص نیت ببخشد، بدون اینکه دلی پر از کینه یا محبت و بدون داشتن اهداف شخصی در این بخشش باشد.
هوش مصنوعی: وجود او مانند سایهای است که بر مخلوقات کشیده شده و این نشاندهندهی این است که او واسطهای برای بخشش و نیکوکاری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.