|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، از اصطلاح "گر وله گویی" صحبت می‌شود که به نوعی حالت غالبی بر دل شخص اشاره دارد. وقتی این حالت در دل فرد ایجاد می‌شود، او از دنیای مادی و مشغله‌های آن فاصله می‌گیرد و به یک حالت معنوی و آرامش می‌رسد. در این حال، فرد همه چیز، حتی دو عالم، را فراموش می‌کند و از بحث و جدل‌های دنیوی دور می‌شود.
هوش مصنوعی: این جمله به اشاره به یکی از شیوه‌های بیان در ادبیات یا زبان اشاره دارد که به "گروله‌گویی" مشهور است، به نوعی که گویا به صورت خاص یا غیرمتعارف صحبت می‌شود.
هوش مصنوعی: معنای این گفته این است که عظمت و شکوه معنا به ما نزدیک است، زیرا از آن پس، این عظمت در دل انسان اثر می‌گذارد و نصیب او می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر انسان به تقوا و درستی درونی مبدل شود، در این صورت، حتی یک درویش می‌تواند بر تمام جهان غلبه کند و در میان آنها ناپدید شود.
هوش مصنوعی: هر دو جهان را به فراموشی می‌سپارد و از صحبت‌های بی‌پایه و حاشیه‌های مردم ساکت می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.