|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر وارد دلی می‌شود و به تماشای احساسات و حال و هوا درونی خود می‌پردازد. او متوجه می‌شود که به خاطر دوری معشوق، دلش به شدت آزرده شده و به ناچار در سکوت و تنهایی احساساتش را تحمل می‌کند. به نوعی به درد و رنج عاطفی خود اشاره می‌کند که به خاطر عشقش به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: دیروز به دل خود رفتم تا ببینم در آن‌جا چه کار می‌کنی.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از احساس درد و غم ناشی از دوری محبوب صحبت می‌کند. او می‌بیند که محبوبش بهانه‌هایی می‌آورد و این موضوع باعث می‌شود که او از دوری آن شخص به شدت رنج بکشد و دلش پر از غم و خون دل شود. در حقیقت، این احساسات عمیق و درونی را به تصویر می‌کشد که نشان‌دهنده‌ی عشق و دلتنگی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.