آنچه قسمت کرده هرکس روزی خود می‌خورد
طعمهٔ خود باز و کرکس روزی خود می‌خورد
از ره نظاره عاشق کام می‌یابد ز حسن
با دهان دیده، نرگس روزی خود می‌خورد
منعمم از آن روی گندمگون مکن چون مور خط
خرمن حسن است هرکس روزی خود می‌خورد
هرکه را قسمت به نوعی کرده رزاق جهان
آب از کف آتش از خس روزی خود می‌خورد
کس نمی‌ماند سعیدا بی‌نصیب از خوان او
هرکه آمد پیش یا پس روزی خود می‌خورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع روزی و قسمت انسان‌ها می‌پردازد و به این نکته اشاره دارد که هر فرد بر اساس تقدیر و قسمت خود روزی می‌خورد. شاعر با مثال‌هایی همچون طعمه کرکس و نظاره عاشق، نشان می‌دهد که هرکس به نوعی از نعمت‌های جهان بهره‌مند می‌شود. همچنین تأکید می‌کند که هیچکس از خوان نعمت خداوند بی‌نصیب نمی‌ماند و هر کسی سرانجام روزی خود را پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کس بخشی از روزی‌اش را که مقدر شده، به دست می‌آورد. همان‌گونه که طعمه‌اش را می‌خورد، کرکس هم سهم خود را از غذا دریافت می‌کند.
هوش مصنوعی: عاشق از راه نگاه کردن، از زیبایی برخوردار می‌شود و مانند نرگسی که روزی‌اش را از باغ می‌چیند، به عشق خود می‌رسد.
هوش مصنوعی: من از زیبایی و روی گندمگون او بی‌نصیبم، زیرا مانند مورچه، در کنار خوش‌بویی و زیبایی دیگران نمی‌توانم عمل کنم. هر کس فقط روزی خود را می‌برد و در این میان من هم در حال زندگی خودم هستم.
هوش مصنوعی: هر کسی رزق و روزی‌اش به گونه‌ای تعیین شده و او آنچه که نصیبش شده را از منابع مختلف به دست می‌آورد، حتی اگر وضعیتش سخت باشد.
هوش مصنوعی: هیچکس نیست که از سفره‌ی او بی‌نصیب بماند؛ هر کسی که بیاید یا برود، روزی خود را خواهد خورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.