در کوی عشق بر رخ کس در نبسته‌اند
این در به روی مومن و کافر نبسته‌اند
در پله صفای نظر خوب و بد یکی است
بر هیچ روی آینه را در نبسته‌اند
خود بین نمی‌شود نرود خشک لب به خاک
این سد همین به روی سکندر نبسته‌اند
با آتشین نفس چه کند مهر خاموشی
هرگز به موم روزن مجمر نبسته‌اند
از اهل دل چگونه شمارند غنچه را
هرگز چو اهل دل به گره زر نبسته‌اند
در خاک اهل شوق همان در کشاکشند
مانند خواب نقش به بستر نبسته‌اند
صائب درین چمن که پر از نقش دلکش است
نقشی ز خط یار نکوتر نبسته‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اهل خرد که دل به جهان در نبسته‌اند
زان است کز وی آرزویی برنبستهاند
دل را فراخ کن ز پی صید آسمان
زیرا ملک به دام کبوتر نبسته‌اند
راه ار دراز، رخش ترا پی نکردهاند
[...]
صبحی بنال راه فلک برنبستهاند
هرچند دیر آمدهای در نبسته‌اند
حرمان تو ز همت کوتاهبین توست
هرگز در کریم به کافر نبسته‌اند
سرمایه شناخت چراغیت دادهاند
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.