هر که از حمد تو خاموش نگردد دم ازوست
هر که در حلقه ذکر تو بود خاتم ازوست
خط پیمانه محیط است به اسرار جهان
هر که در عالم آب است همه عالم ازوست
غافل از پاس نفس هر که نگردد چون صبح
روی خندان، دم جان بخش، دل بی غم ازوست
نیست جز جبهه واکرده ارباب کرم
گل ابری که گلستان جهان خرم ازوست
در کف خاک اگر رشته امیدی هست
خارخاری است که در جان بنی آدم ازوست
آب شمشیر گواراست اگر او ساقی است
مد انعام بود زخم اگر مرهم ازوست
ما لب خشک به سرچشمه حیوان ندهیم
کاین سفالی است که خون در دل جام جم ازوست
دست خالی است چو میزان ز دو سر قسمت ما
مایه از هر که بود، سود دو عالم هم ازوست
هوس ملک سلیمان گرهی بر بادست
قامت هر که خم از سجده شود، خاتم ازوست
چه عجب قامت اگر راست نسازد صائب
عشق دردی است که در پشت فلک ها خم ازوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و تمجید از خداوند و اشاره به اهمیت ذکر و یاد او پرداخته است. شاعر میگوید افرادی که در حمد و ذکر خداوند ساکت و غافل نیستند، در حقیقت وابسته به او هستند. او از اسرار عالم و نقش آب و خاک در زندگی انسانی یاد میکند و به ارتباط عمیق بین وجود انسانی و خدا اشاره میکند. همچنین، شاعر به مفهوم فانی بودن دنیای مادی و ارزشهای واقعی که در یاد خدا نهفته است، تأکید میکند و بیان میکند که عشق و بندگی در واقع نشانهای از اتصال به کمال و حقیقت است.
هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر ستایش و حمد تو ساکت نماند، او تابلو و نشانی از توست. هر که در جمع ذکر و یاد تو باشد، مهر و علامت تو را بر خود دارد.
هوش مصنوعی: ظرف پیمانه نماد محدودیت و اندکی است که رازهای بزرگ جهان را در خود دارد. هر فردی که در دنیای مادی زندگی میکند، به نوعی با کل جهان در ارتباط است و تمام عالم از وجود او تاثیر میپذیرد.
هوش مصنوعی: کسی که به مراقبت و نگهداری نفس خود توجهی ندارد، نمیتواند از زیبایی و خوشیهای زندگی بهره ببرد. خندهی صبحگاهی و زندگی شاد، نتیجهی دل بیغم و آسودهای است که از درون او میجوشد.
هوش مصنوعی: نیست غیر از دستان بخشنده ارباب کرم، گلی ابری که بهشت دنیا از وجود او سرسبز و خرم است.
هوش مصنوعی: اگر در زندگی هیچ امیدی وجود نداشته باشد، آن امید همچون خاری است که در وجود انسانها وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر ساقی آب را به دست دهد، مانند شمشیری است که میتواند سزای زخم را با مرهمی که از او میرسد، جبران کند.
هوش مصنوعی: ما هرگز لب خشک را به منبع حیات نمیدهیم، زیرا این سفال (ظرف) است که خون (زندگی) در دل جام جم (جام راز و حکمت) از آن است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی کسی چیز خاصی در اختیار ندارد، میزان ارزش و کمال او از دو جنبه تقسیمبندی نمیشود. هر کسی میتواند از آنچه دارد بهرهمند شود و سود دنیوی و آخرتی خود را از همان منبع بگیرد. به عبارت دیگر، ارزش و موفقیت افراد به منابع و نعمتهایی که دارند بستگی دارد و هر کس با آنچه در دست دارد، میتواند به موفقیت دست یابد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در مقابل خداوند سر تسلیم فرود آورد و به خاک بیفتد، به مانند کسی است که مقام و ثروت سلیمان را به دست میآورد، چرا که او در عبودیت و فروتنی به حقیقت و مقام والایی میرسد.
هوش مصنوعی: عشق اگرچه درد و رنجی به همراه دارد، اما این درد ممکن است باعث شود انسان به شکلی خاص تغییر کند و قد راست کند. به نوعی، این درد و رنج عشق، تأثیر عمیقی بر وجود فرد میگذارد و حتی میتواند او را از مرزهای معمولی فراتر ببرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست
نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل
[...]
باشدم خرمی از هر چه درین عالم ازوست
از غمش نیز دلم شاد بود کین هم ازوست
نبود هیچ تفاوت ز نشاط و غم دهر
به وصالم چو نشاط و به فراقم غم ازوست
زخم هجرش به دلم مرهم وصلش بر وی
[...]
در کف هر که بود ساغر می، خاتم ازوست
هر که در عالم آب است همه عالم ازوست
هر که پوشید نظر، گوهر بینایی یافت
هر که پرداخت دل از وسوسه جام جم ازوست
هوس تخت سلیمان گرهی بر بادست
[...]
گل داغ است که صحرای دلم خرّم ازوست
خون گرم است که ناسور مرا مرهم ازوست
هر چه از دوست رسد ناخوش و خوش، خوش باشد
شربت وصل ازو، تلخی هجران هم ازوست
حلقهٔ بندگی عشق به ما ارزانی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.