همای خلعت عالی فکند سایه بر آن
که آفتاب نماید ز رأی او سایه
عمید دولت ابونصر پارسی که خدا
دهد به اختر دولت ز اخترش مایه
سپهر قالب معراج و همتش به بسود
شمرد خویشتن از وی فروترین مایه
همیشه تا چو عروسان شاه طاووسان
به جلوه گاه درآیند غرق پیرایه
بقاش خواهم و اندر بقا بر او لازال
جهان به مهر چو بر طفل مهربان دایه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بزرگی و عظمت عمید دولت ابونصر پارسی سخن می‌گوید و به تأثیرات مثبت او بر جامعه و دولت اشاره می‌کند. او با تشبیه به آفتاب، نشان می‌دهد که چگونه ابونصر با رأی و تدبیر خود سایه‌ای بزرگ بر سر مردم می‌افکند. شاعر همچنین به اهمیت بقا و ماندگاری در جهان اشاره کرده و آرزو می‌کند که این مهر و محبت همچون دایه‌ای مهربان همواره بر سر مردم باقی بماند.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای با ظاهری زیبا و با شکوه، سایه‌اش را بر کسی می‌افکند که خود می‌تواند به مانند آفتاب، نور و روشنی به دیگران ببخشد.
هوش مصنوعی: عمید دولت ابونصر پارسی کسی است که خداوند به او برکت و سعادت عطا کند و از ستاره‌ای که نماد خوشبختی است، برای او بهره‌مند گردد.
هوش مصنوعی: آسمان، واسطه‌ای است برای عروج و مقامش را به گونه‌ای می‌سنجد که خود را از کمترین ماده‌ها می‌داند.
هوش مصنوعی: همیشه همانند عروس‌ها، طاووس‌ها با زیبایی و زرق و برق به میدان می‌آیند و غرق در زینت و آرایش هستند.
هوش مصنوعی: به او ادامه خواهم داد و در ماندگاری‌اش دائماً هستم، مانند دنیای پر از محبت به یک کودک که در آغوش دایه‌اش محبت می‌بیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جلال دولت و دین یونس ایکه جاه تر است
مقام برتر کیوان فروترین پایه
بر آفتاب بچربدسها بتابش اگر
ز نور رای تواش ذره‌ای بود مایه
ز عقد گوهر لفظت عروس معنی را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.