ببادافره جاودان کردمند
به دوزخ بماند روانش نژند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ببادافره جاودان کردمند
به دوزخ بماند روانش نژند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی به وسیله‌ی خوبی‌ها و اعمالش مورد بخشش قرار گرفته و به زندگی جاودان و شادی دست یافته است، در حالی که روح کسانی که به کارهای ناپسند پرداخته‌اند، در عذاب و رنج خواهد ماند.
هوش مصنوعی: آنها که در زندگی خود به کارهای شایسته و نیک دست یافته‌اند، روحشان پس از مرگ جاودانه می‌شود، اما کسانی که بدی کرده‌اند، روانشان در عذاب می‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از اویی به هر دو سرای ارجمند
گسسته خرد پای دارد به بند
برو جست عذرا چو شیر نژند
بزد دست و چشم ادانوش کند
فگنده به لولو بر از لاله بند
پراگنده بر سرو سیمین کمند
نه هم قیمت لعل باشد بلور
نه همرنگ گلنار باشد پژند
بپیچد دلم چون ز پیچه بتم
گشاید بر غم دلم پیچه بند
کنون چون شنیدی بدو دل مبند
و گر دل ببندی شوی درگزند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.