|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و تأثیر عشق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که عشق مانند سرمه‌ای است که بر چشمان دختری زیبا قرار دارد و روز به روز از آن کم می‌شود، اما در نهایت یک روز تمام می‌شود و به پایان می‌رسد. این توصیف نشان‌دهنده ناپایداری عشق و زیبایی است.
هوش مصنوعی: مثل سرمه که دختر زیبای روی، همچون گرد و غبار از روی زمین برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: هرچند که او به شکل روزانه اندکی از عمرش کم می‌شود، اما در نهایت روزی تمام عمرش به پایان خواهد رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باز کرد از خواب زن را نرم و خوش
گفت: دزدانند و آمد پای پش
حق تعالی گفت با روح الامین
باز پرس از رحمة للعالمین
کای نبی خشنودم ازعثمان خویش
هست او خشنود از رحمن خویش
ناله من تا بوقت صبحدم
یا غیاث‌المستغیثین بود دوش
از سوی خانه بیامد خواجه‌اش
بر دکان بنشست فارغ خواجه‌وش
گفتن از زنبور بی حاصل بود
با یکی در عمر خود ناخورده نیش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.