گر فلک یک صبحدم بامن گران باشدسرش

شام بیرون می‌روم چون آفتاب از کشورش

نیارم گفت ذکر بر دوام و برمراد او را

بدین آلودگی شرم آیدم کارم به یاد او را

به صفات آدم اکنون که خدا ستود ما را

چه غم است ازاینکه شیطان نکندسجودمارا

با من آمیخته‌ای وز تو اثر پیدانیست

همه شیر است دراین جام و شکرپیدا نیست

عشرت مردم عالم همه در غم بگذشت

عشرت آن کرد که مردانه زعالم بگذشت

عشقی که رفته رفته جنون آورد چه سود

دیوانه گشتن از نظر اولین خوشست

چون قطره به آن گوهر یکتا نرسیدیم

از ابر فتادیم و به دریا نرسیدیم