گنجور

 
رضاقلی خان هدایت
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما »

بخش ۲۳ - حسین یزدی نَوَّرَ اللّهُ رَوْحَهُ

و هو زبدة الفضلاء و العلما قاضی میر حسین میبدی. از اعاظم محققین و اماجد مدققین. حکیمی است بی نظیر و سالکی است صافی ضمیر. در فنون علوم مشهور و معروف. عربیاً و فارسیاً تصانیف مفیده دارد. مانند: شرح هدایه و شرح کافیه و طوالع و شمسیه و شرح دیوان ولایت توأمان حضرت امیرالمؤمنین. گاهی شعر می‌گفته. وفاتش در سنهٔ ۹۱۰. از اوست:

رباعی

دانا که به رای دوستان در کار است

پیوسته ز شاخِ عمر برخوردار است

هرچند ترا دولت و نصرت یار است

صد دوست کم است و دشمنی بسیار است

آن دل که تو دیدیش ز غم خون شد و رفت

وز دیدهٔ خون گرفته بیرون شد و رفت

روزی به هوایِ عشق سیری می‌کرد

لیلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت