رضاقلی خان هدایت
»
تذکرهٔ ریاض العارفین
»
روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
»
بخش ۵۸ - خاطری کاشانی علیه الرحمه
فقیری آگاه و طالب صحبت اهل اللّه بوده و در اقالیم مختلفه سیاحت می‌نموده. آخرالامر در هندوستان درگذشت. این رباعی از او نوشته شد:
ماییم که نوحه مایهٔ شادی ماست
در عشق اسیر بودن آزادی ماست
هر غمزه که خون ما خورد مرهم دل
هر عشوه که راه ما زند هادی ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: فقیری که آگاه و مشتاق صحبت با اهل الله بود، در نقاط مختلف سفر کرد و در نهایت در هندوستان درگذشت. این رباعی از او به یادگار مانده است که بیانگر این است که افسردگی و غم برای او شادی‌آور است و عشق او را آزاد کرده است. همچنین، او بیان می‌کند که هر نگاهی که دردش را ایجاد کند، در واقع تسکین‌دهنده دل اوست و هر عشوه‌ای که او را راهنمایی کند، به نوعی هدایتش می‌کند.
هوش مصنوعی: فقیری که آگاهی داشت و به گفت‌وگو با عارفان و سالکان خدا علاقه‌مند بود، در مناطق مختلف سفر کرد. سرانجام در هند فوت کرد. او این رباعی را نوشت:
هوش مصنوعی: ما کسانی هستیم که زمزمهٔ غمگینی که می‌زنیم، باعث خوشحالی‌مان می‌شود و اسیر عشق بودن برای ما مانند آزادی است.
هوش مصنوعی: هر نگاهی که به ما آسیب می‌زند، در واقع تسکینی برای دل ماست و هر حرکتی که ما را به سمت خود می‌کشاند، راهنمای ما در این مسیر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.