رضاقلی خان هدایت
»
تذکرهٔ ریاض العارفین
»
روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
»
بخش ۱۶۶ - همتی بلخی
نامش غیاث الدین و از منشیان بی قرین، وحید زمان و فرید دوران، ناهج منهج صفا و سالک مسلک وفا. عارج معارج عرفان و مدارج ایقان. و از اوست:
رباعی
در دهر کسی که نیم نانی دارد
وز بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی
گو شاد بزی که خوش جهانی دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غیاث الدین، یکی از منشیان برجسته و با دانشی است که در زمان خود شناخته شده است. او با آثارش در عرفان و ادبیات تأثیرگذار بوده است. رباعی او به توصیف فردی می‌پردازد که با داشتن نانی و جایی برای نشستن، نه خادم است و نه مخدوم، و به او توصیه می‌کند که در خوشی زندگی کند، زیرا خوشبختی را در زندگی خود دارد.
هوش مصنوعی: او غیاث‌الدین نام دارد و یکی از برترین منشیان است، بی‌همتا در زمانه‌اش و بهترین در دوران خود. راه و روش او به صفا و صداقت ختم می‌شود و او در مسیر عرفان و یقین پیشرفته است.
هوش مصنوعی: کسی که در زندگی‌اش کمترین نعمت، مانند نان و محلی برای استراحت دارد، در این دنیا خوشبخت است.
هوش مصنوعی: نه کسی خدمت‌گزار دیگران است و نه کسی برتر از دیگران؛ پس شاد زندگی کن که این دنیا زیباست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.