بخش ۲۶ - ساغر شیرازی
و هُوَ زبدة العلما و قدوة الفضلا تاج الحرمین الشریفین حاج شیخ محمد. اجداد و اعمام آن جناب همگی از مشایخ و ائمهٔ آن ولایت و کُلاًّ سلسله‌ای نیک و طایفه‌ای به دل نزدیک. همیشه بین الخواص و العوام معزز و مکرم و به فضل و صلاح وعلم و عمل همگنان را مسلم.بذله‌های لطیف و نکته‌های شریف از آن جناب سرزده و لطایف سخنان آن عالم سخندان گوشزد خلایق آمده با آنکه امامت می‌فرمود در قید این اسم و رسم نبود. همواره به مقدار روزی مقدّر قانع و خاطر را از پیروی اهل طمع مانع. واقعاً شیخی خوشحال و عالمی صاحب کمال و امامی نیکو خصال بود. قصیده و غزل خوب بیان می‌نمود و خدمتش مکرر اتفاق افتاد. از غزلیات او چند بیتی تیمنّاً نوشته می‌شود:
گر بر بت به صدق دل عرضه دهی نیاز را
به که به زرق در حرم جلوه دهی نماز را
گرچه برای بندگی ساکن مسجدم ولی
بندگی خدای گو بندهٔ حرص و آز را
ای سوی کعبه رهسپر بین به کجاست روی دل
شاد مشو که همرهی قافلهٔ حجاز را
از گدایی در میخانه شاهی کن طلب
وندران درگاه یک سان بین گداو شاه را
ریا همین بر عشاق نیست ورنه فقیه
امام شهر نگردد اگر ریا نکند
اگر ز صحبت دُردی کشان کناره کنم
به روی پیر مغان چون دگر نظاره کنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: حاج شیخ محمد یکی از علمای بزرگ و مورد احترام در حرمین شریفین است. او به دلیل دانش و صلاحیتش بین مردم شهر شهرت داشت و همواره با تواضع به زندگی می‌پرداخت. او به نماز و بندگی خداوند اهمیت می‌داد و از دنیاپرستی دوری می‌جست. حاج شیخ محمد علاوه بر امامت، شاعر نیز بود و اشعار زیبا و لطیف می‌سرود. در اشعارش به اهمیت خلوص نیت در عبادت و فاصله گرفتن از ریا تاکید شده است. به عنوان مثال، او در چند بیت شعری به مفهوم واقعی بندگی و توجه به معانی عمیق عبادت اشاره کرده است.
هوش مصنوعی: او عالم بزرگی بود و الگوی دانشمندان، همچون تاجی بر سر حرمین شریفین. اجداد و عموزادگان او همگی از مشایخ و روحانیون آن منطقه بودند و او از یک سلسله نیکو و طایفه‌ای با قلب‌های پاک می‌آمد. همیشه در میان خواص و عوام با احترام و ارادت ویژه‌ای مشاهده می‌شد و به علم و عملش مورد توجه همگان قرار داشت. از طریق او نکته‌های لطیف و سخنان ارزشمندی به مردم منتقل می‌شد و در حالی که امام جماعت بود، هرگز به مقام و جایگاه خود مغرور نبود. او به اندازه روزی که به او مقدر شده بود قانع بود و از دنبال کردن خواسته‌های ناپسند خودداری می‌کرد. واقعاً شیخی شاد و عالمی با کمال و امامی نیکوخصال بود. او می‌توانست قصیده و غزل‌های زیبا بگوید و بارها با ایشان دیدار شد. چند بیت از غزلیات او به عنوان یادگاری نقل می‌شود:
هوش مصنوعی: اگر با صداقت و خلوص نیت مشکلات و نیازهای خود را به محبوب خود بگویی، بهتر از آن است که برای جلب توجه و تأثیرگذاری بر دیگران به ظاهر و زرق و برق خود تکیه کنی و نماز را در مکان‌های مقدس به نمایش بگذاری.
هوش مصنوعی: اگرچه در مسجد برای بندگی خدا نشسته‌ام، اما می‌توان گفت که بندگی من در حقیقت بنده‌ای است که تحت تأثیر حرص و آز قرار دارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که به سوی خانه خدا می‌رفتی، نگاه کن که کجا هستی! دل خود را شاد نکن، زیرا که همراهی با قافلهٔ حجاز همیشه آسان نیست.
هوش مصنوعی: از در میخانه، بلکه از مقام بالای پادشاهی، درخواست کن و بین گدایان و شاه هیچ تفاوتی قائل نشو.
هوش مصنوعی: دوست داشتن و عشق واقعی مختص افراد خاصی نیست، چرا که اگر نفاق و دورویی وجود نداشت، هر کسی می‌توانست به مقام و شهرت برسد.
هوش مصنوعی: اگر از صحبت با افرادی که اهل شراب و نوشیدن هستند دوری کنم، وقتی به چهره پیر مغان (مردی با تجربه و دانا) نگاه می‌کنم، به چیزهای دیگر توجه خواهم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.