نه همزبانی، نه همنوایی تا به او بگویم ز عشقت حکایتی
نه مهربانی، نه چاره سازی، تا کنم از سوز پنهان شکایتی
نوای منی، بی نوای توام
بلای منی، مبتلای توام
شور و مستی، تویی تویی
نور هستی، تویی تویی
منم غباری، به کوی تو
سرود منی، چنگ و عود منی
وجود منی، تار و پود منی
جام و ساقی، تویی تویی
عشق باقی، تویی تویی
منم که مستم، به بوی تو
من که در دام هلاک افتاده ام
من که چون اشکی به خاک افتاده ام
عاشقی، دیوانه ای، افسرده جانم
بی دلی، بی حاصلی، بی آشیانم
من کیم درد آشنایی
بی نصیبی، بی نوایی
هر شب، افسانه ای دارد دل دیوانه من
بشنو ای مرغ شب، راز من و افسانه من
رهی، تا چند سوزم در دل شبها چو کوکبها
به اقبال شرر نازم، که دارد عمر کوتاهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تنهایی و درد عاشقانه خود اشاره میکند. او از نبود همزبانی و همدلی میگوید که نمیتواند از عشقش سخن براند. شاعر خود را در حالتی گیج و مست توصیف میکند و میگوید که وجودش وابسته به محبوبش است. او در سرگشتگی و ناتوانی عاشقانه خود، احساس بیپناهی و بیحاصلی میکند و دلش به افسانههای شبانه آرامش نمییابد. در نهایت، او از تاثیر محبت و سرنوشت کوتاه عشق میگوید و از رنجهایش در تاریکی شب شکایت میکند.
هوش مصنوعی: نه کسی هست که با او درد دل کنم و از عشق تو داستانی بگویم، نه کسی که به من محبت کند یا راه حلی برای ناراحتیام پيدا کند تا بتوانم از سوز دل خود گله کنم.
هوش مصنوعی: تو صدای منی، بدون صدای تو حالت رنج و بیصدایی دارم. تو برای من مشکل و دردسر هستی و من به تو مبتلا هستم.
هوش مصنوعی: شور و شوق زندگی و سرشت لطیف وجود توست که نور و روشنایی را به همراه دارد. تو همانی که همه چیز را درخشان میکنی و به زندگی معنا میبخشی.
هوش مصنوعی: من مانند یک غبار در کوی تو هستم.
هوش مصنوعی: تو سرود منی، تو موسیقی منی، تو همه وجود منی و تو ریشه و بنیاد منی.
هوش مصنوعی: بهشته واقعی و لذتهای زندگی، در وجود تو نهفته است. عشق و محبت نیز در تو تجلی یافته است.
هوش مصنوعی: من در شوق و سرمستی، تحت تأثیر عطرت هستم.
هوش مصنوعی: من که در حال سقوط و نابودی هستم، مانند اشکی هستم که بر زمین افتاده است.
هوش مصنوعی: عاشق هستم، ناامید و دچار جنون. روحی افسرده دارم و بدون عشق، بیثمر و بیخانمانم.
هوش مصنوعی: من کسی هستم که با درد آشنا هستم و زندگیام پر از سختی و فقر است.
هوش مصنوعی: دل پرهیا و سرشار از خیال من هر شب داستانی دارد. ای مرغ شب، به سخنان من و قصه هایم گوش کن.
هوش مصنوعی: تا کی در دل شبها بسوزم مثل ستارهها؟ به خوشبختی آتشین خود افتخار میکنم که عمرش کوتاه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.