چنانم بانگ نی آتش بر جان زد
که گویی کس آتش بر نیستان زد
مرا در دل عمری سوز غم پنهان بود
نوای نی امشب بر آن دامان زد
نی محزون داغ مرا، تازه تر از لاله کند
ز جدایی ها، چو شکایت کند و ناله کند
که به جانش آتش، هجر یاران زد
به کجایی ای گل من؟
که همچو نی بنالد ز غمت دل من
جز ناله دل نبود
در عشقت حاصل من
گذری، به سرم، نظری بر چشم ترم
کز غم تو قلب رهی خون شد و از دیده برون شد
نوای نی گوید:
کز عشقت چون شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
این شعر از رهی معیری به بیان احساسات عمیق ناشی از عشق و جدایی پرداخته است. در آن، نوای نی یادآور درد و سوز دل شاعر است. شاعر از سوختن دل خود بر اثر جدایی و طعنه‌های عشق می‌گوید و از گل محبوب خود می پرسد که کجاست، زیرا دل او به شدت ناله و فریاد می کند. این احساسات به بیان تناقض‌های عشق و جدایی و تأثیر آن بر وجود شاعر اشاره دارد.
هوش مصنوعی: صدای نی به قدری دل‌انگیز و سوزناک است که به انسان احساس می‌دهد گویی کسی آتش به نی‌زار زده و آتش آن، روح و جان او را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در دل من درد و غم پنهان شده، اما امشب صدای نی به آن غم اشاره کرد و آن را به یادم آورد.
هوش مصنوعی: نی، با صدای غم‌انگیزش راز دلم را به گوش می‌رساند و احساساتم را تازه و زنده‌تر از رنگ لاله نشان می‌دهد. وقتی از جدایی شکایت می‌کند و ناله سر می‌دهد، درد و رنج من را عمیق‌تر می‌کند.
هوش مصنوعی: آتش جدایی دوستان به جانش آسیب زده است.
هوش مصنوعی: به کجا می‌روی ای گل من؟ که دل من همچون نی به خاطر غم تو ناله می‌کند.
هوش مصنوعی: در عشق تو، تنها صدای ناله و اندوه دل من باقی مانده است.
هوش مصنوعی: گذری به من نگاهی بینداز، به چشمان غمگینم که به خاطر عشق تو قلبم را خونین کرده و اشکهایم روان شده است.
هوش مصنوعی: صدای نی می‌گوید: از محبت و عشق تو چگونه دلم دگرگون شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.