آنکه جانم شد نواپرداز او
میسرایم قصهای از ساز او
ساز او در پرده گوید رازها
سر کند در گوش جان آوازها
بانگی از آوای بلبل گرمتر
وز نوای جویباران نرمتر
نغمهٔ مرغ چمن جانپرور است
لیک دراین ساز سوزی دیگر است
آنچه آتش با نیستان میکند
ناله او با دلم آن میکند
خسته دل داند بهای ناله را
شمع داند قدر داغ لاله را
هر دلی از سوز ما آگاه نیست
غیر را در خلوت ما راه نیست
دیگران دل بسته جان و سرند
مردم عاشق گروهی دیگرند
شرح این معنی ز من باید شنید
راز عشق از کوهکن باید شنید
حال بلبل از دل پروانه پرس
قصه دیوانه از دیوانه پرس
من شناسم آه آتشناک را
بانگ مستان گریبانچاک را
چیستم من؟ آتشی افروخته
لالهای از داغ حسرت سوخته
شمع را در سینه سوز من مباد
در محبت کس به روز من مباد
سودم از سودای دل جز درد نیست
غیر اشک گرم و آه سرد نیست
خسته از پیکان محرومی پرم
مانده بر زانوی خاموشی سرم
عمر کوتاهم چو گل بر باد رفت
نغمه شادی مرا از یاد رفت
گرچه غم در سینه خاکم برد
ساز محجوبی بر افلاکم برد
شعلهای چون وی جهانافروز نیست
مرتضی از مردم امروز نیست
جان من با جان او پیوسته است
زآنکه چون من از دو عالم رسته است
ما دوتن در عاشقی پایندهایم
همچو شمع از آتش دل زندهایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر به توصیف موسیقی و نغمههای عاشقانهای میپردازد که معشوقش مینوازد و این نغمهها رازها و احساسات درونی او را به گوش جانش میرساند. او از سوز و درد عشق سخن میگوید و این احساسات را با شمع و لالهای سوخته مقایسه میکند. شاعر همچنین اشاره میکند که بسیاری از انسانها از عمق درد و احساس او آگاه نیستند و تنها عدهای خاص میتوانند این سوز و درونمایه را درک کنند. در نهایت، تأکید میکند که او و معشوقش به عشق پایبند و زندهاند، حتی اگر زندگیشان کوتاه باشد.
هوش مصنوعی: کسی که روح من را با نغمههایش پر کرده است، داستانی از هنر و ساز او برای شما میگویم.
هوش مصنوعی: آواهایی که او با سازش مینوازد، رازهایی را فاش میکند و در دل و جان آدمی طنینانداز میشود.
هوش مصنوعی: صدای بلبل دلنوازتر و پرحرارتتر از آواز جویبارهاست که با نرمی و لطافت جریان دارد.
هوش مصنوعی: آوای پرندهٔ چمن روحنواز است، اما در این ساز، حس دیگری وجود دارد.
هوش مصنوعی: آتش به نیستان آسیب میزند و صدای ناله او در دل من نیز همان تأثیر را دارد.
هوش مصنوعی: دل شکسته و خسته میداند که ناله و غمخواری چه بهایی دارد، مانند شمع که از سوزش و درد گل لاله آگاهی دارد.
هوش مصنوعی: هر قلبی نمیداند که ما چه دردی داریم و هیچکس در تنهایی ما نمیتواند وارد شود.
هوش مصنوعی: دیگران به زندگی و سرنوشت خود وابستهاند، اما عدهای دیگر هستند که عاشقانه به گروهی خاص عشق میورزند.
هوش مصنوعی: برای فهمیدن این مفهوم، باید از من بشنوید و برای درک راز عشق، به سخنان سنگ تراش گوش دهید.
هوش مصنوعی: بلبل از پروانه حالش را میپرسد و دیوانه هم برای فهمیدن قصهاش باید از دیوانه دیگر بپرسد.
هوش مصنوعی: من صدای دردناک و سوزناکی را میشناسم که مخصوص کسانی است که در خود شور و شوق دارند و دلشان در حال پرش است.
هوش مصنوعی: من کی هستم؟ آتشی هستم که از داغ حسرت، گلی سرخ و سوخته را به وجود آوردهام.
هوش مصنوعی: در دل من جایی برای درد و غم نیست، نگذار که در عشق کسی روز من به نا امیدی بگذرد.
هوش مصنوعی: من از آرزوها و خیالات دلم جز درد و رنج چیزی بدست نیاوردهام و جز اشکهای داغ و آههای سرد هیچ چیزی حس نمیکنم.
هوش مصنوعی: خسته و ناتوان از درد و رنج زندگی هستم و در سکوت و تنهایی خودم گرفتار شدهام.
هوش مصنوعی: عمر من مانند گل زودگذر است و به سرعت سپری میشود. شادی و خوشحالیام هم مانند گذشته از یادم رفته است.
هوش مصنوعی: هرچند که غم و اندوه در درون من مانند خاک سنگین است، ولی آهنگی زیبا و دلنواز مرا به اوج آسمانها میبرد.
هوش مصنوعی: شعلهای مانند او که جهان را روشن کند وجود ندارد، و انسانهایی مانند مرتضی در زمان ما پیدا نمیشوند.
هوش مصنوعی: روح من به روح او گره خورده است، زیرا او نیز مانند من از دو جهان آزاد شده است.
هوش مصنوعی: ما دو نفر در عشق پایبند و مستحکم هستیم، مانند شمعی که از آتش دل خود روشن و زنده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.