نازنینْ به ته باغْ دَرِهْ مَنِهْ دِلْ داغْ
بِشْکفته گِلْ غُنچه نَچیمِهْ ته باغْ
اَنْدی تِمنّا دارمِهْ بَومْ تنه داغْ،
رخصتْ بَووُنه که مِنْ بییِمْ تنه باغْ
زَنْگِلْ دیمه، سیمِهْ بَدنْ، نرگِسهْ زاغْ
بسٰاته ظِلِمٰاتِ دِلِهْ، سُوسِن باغْ
تُرکْ‌رِهْ دیمه آتِشْ بَزِهْ دامِن داغْ
خُور به عِراقْ بَوِرْدِهْ تُرکِسْتُونِ چٰاغْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
نازنینا! داغ دل من در باغ توست / زیرا غنچه‌ی گل شکفته را از باغ تو نچیدم
آن‌قدر آرزومندم که داغ [عشق] تو را بازگو کنم، / و اجازه داشته باشم که وارد باغ تو شوم
سرخ‌روی سیمین بدن و کبود چشم / در میان تیرگی، باغ سوسن آراسته است
ترک را دیدم که در دامن داغ آتش افروخته / خورشید، سپیدی ترکستان را به عراق (شام‌گاه) برده است
هوش مصنوعی: عزیزم، در انتهای باغ، دل من را نشکن. گل کنجکاو من هنوز نBloom کرده است.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان اشتیاق و آرزوی فردی برای دیدار کسی اشاره دارد. او از معشوقه‌اش می‌خواهد که اجازه دهد به باغ بیايد و با او ملاقات کند، زیرا دلتنگ اوست و چهره‌اش را دوست دارد. احساسات عمیق و تمایل به نزدیکی و ارتباط در این بیت مشهود است.
هوش مصنوعی: مارهای زنگی در میان شب، بدن را به سیمی تبدیل کرده‌اند. نرگس زاغ در تاریکی دل، نشسته و سوسن در باغ به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: آتش را در دامن داغ خود بپاش، به عراق برده‌ام ترکتمن چاق.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.