یار دارمه یکی میون ونه قمچیه
هر کی اُونطور یارْ دارنهْ، ونهْ غَمْ چیه؟
بالا سُورسُون و میونْ تنه قمچیه
چون تو غم‌گذار (غم‌گسار) دارمه، منه غم چیه؟
هر کسْ که تنه باغِ گل ره بَچّیهْ،
ته وَرْ سَرْ نَدابُو، وی سَگِ مَچّیهْ
نَشکُفته گِلْ غَنچهْ، مه دلْ واریه
آرزوی مه دوستْ نَدوُمّه به چیه؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
یاری دارم که کمرش چون تازیانه باریک است / هر کس آن‌گونه یار داشته باشد، دیگر غم او چیست؟
یارا، بالایت سروآسا و کمرت چون تازیانه است / غم‌گساری چون تو دارم، غم من از چیست؟
هر کس که گل باغ تو را چیده باشد / اگر سر را (فدا) برای تو نداده باشد، همتای سگ است
غنچه‌ی گل نشکفته مانند دل من است / نمی‌دانم آرزوی دوست من به چه چیز است؟
هوش مصنوعی: من یکی را دارم که در میان دوست‌هایم، چنان خوشبخت است که برای دیگران غم و نگرانی نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: ایستاده‌ام و وسط درختان قمچی، چون تو غم‌هایی را از دوش من برداشته‌ای، دیگر برای من غم چه معنایی دارد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که درخت گل را از ریشه بکند، به سرانجام خوبی نخواهد رسید؛ او مانند سگی خواهد شد که از خود بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و لطافت غنچه‌ای اشاره می‌کند که هنوز نشکفته است. او به مهربانی و زیبایی معشوق خود اشاره دارد و می‌پرسد که آیا می‌توان امیدی به ترقی و bloom آن غنچه بدون عشق و مهری که از دوست می‌آید، داشت؟ به نوعی، رابطه‌ی عمیق عشق و رشد را به تصویر می‌کشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.