|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
ای بلندبالا،ای گوهر گران‌سنگ و‌ای درخشان دل! /ای تنگ‌دهان و‌ای آوازت چون چنگ! با شادی بشکن بزن
سنگ و چنگ و بانگ (آواز) را هیچ آهنگی نیست / بانگ دارم به آستانه‌ی تو که سنگ آن را به تنگ نتواند آورد
هوش مصنوعی: دستت را به سمت بالا ببر، ای بهترین سنگ، دل خود را موزون کن، دهانت را ببند و به صدای چنگ گوش بده، شاد باش و خوش‌خلقانه رفتار کن.
هوش مصنوعی: سنگ و چنگ و ونگره، هیچ آهنگ من را ندارد. به خاطر سنگ نو، ونگی در تنگی است. منظور این است که هیچ صدایی و نوایی در این شرایط به گوش نمی‌رسد و تنها سکوت و سنگینی احساس می‌شود. این بیانگر نوعی نادیده گرفتن یا بی‌توجهی به زیبایی های موسیقی و هنر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.