|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
دیروز رفتم، دریچه (غرفه)ی دوست گشاده بود / امروز رفتم درش بسته ولی چون کربلا بود
ای رقیب نامرد! چه هنگام بازی‌گری و ادای تو بود؟ / مرا خواهش دوستم «آری» است یا «نه»؟
هوش مصنوعی: دیروز به دوستی که در دلش دریچه‌ای به سوی امید و زندگی داشت، وابسته بودم، اما امروز به دوستی که راهی به سوی کربلا و فراق دارد، وابسته شده‌ام.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر به نوعی اشاره دارد که رقیب نامردی دارد و به زمان و مکانی که باید به او پاسخ دهد، اشاره می‌کند. در واقع، شاعر از معشوقه‌اش می‌خواهد که در مقابل این رقیب، وفادار بماند و به او توجه کند یا نه. این احساس دوگانگی و نگرانی از وفاداری محبوب نسبت به رقیب، را منتقل می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.