|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
می‌ترسم بنای اجل که هویدا است / خاک گور من نیز بی سر و سامان آشکار شود
امیر می‌گوید:ای سوخته دل و غم‌خواره‌ی من! / هزار و یک نام تو، چاره‌ی کارم را می‌سازد
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن سرزمینی از دست رفته و بی‌نظم اشاره دارد. شاعر احساس می‌کند که یاد و خاطر آن دیار و خاک همچنان در ذهنش زنده است، حتی اگر آنجا دیگر سر و سامان ندارد. احساس نوستالژیک برای جایگاهی که زمانی آشنا و دوست‌داشتنی بود، به خوبی در این ابیات نمایان است.
هوش مصنوعی: ای دل غم‌دیده، ای کسی که به خاطر غم‌ها هزار و یک درد را چشیده‌ای، نگران نباش و کارها را به خوبی پیش ببر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.