|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر می‌گوید: گرداگرد بدن تو جای‌گاه حور است / باید میوه‌ی بهشتی بچینم، در دست‌رس نیست
درخشش پستان‌ها را از دور دیدار کردم / دل منْ درخشان شد، دانستم که نور آنها است
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به بررسی دنیای فانی و لذت‌های دنیوی می‌پردازد. او به بدن و تعلقات دنیوی اشاره می‌کند و می‌گوید که زندگی مادی و لذت‌هایی نظیر زیبایی‌ها و خوشی‌های بهشت، برای او اهمیتی ندارند. او در پی انتخاب راهی است که از اندیشه‌های دنیا جدا باشد و به سیر و سلوک بپردازد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در دل‌های ما احساسی عمیق وجود دارد و دل‌تنگی‌ای که حس می‌کنیم، ناشی از آن است که دیگر نمی‌توانیم همانند قبل زندگی کنیم. در این روزها، همه چیز تغییر کرده و ما تنها نگاه می‌کنیم به یادهایی که هنوز در دل داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.