|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلربایی معشوق اشاره میکند و از او میپرسد که چرا موهایش به این شکل آشفته است. همچنین به لبهای او که خالی از خندهاند و به چهرهاش که به نظر میرسد پدرش از آن قدردانی نکرده، اشاره میکند. به طور کلی، شاعر با استفاده از تصاویری زیبا و سؤالهایی عمیق، از جذبه و رازهای عشق سخن میگوید.
هوش مصنوعی: عزیزم، چرا موهای تو به هم ریخته است؟ و چرا لبهای زیبایت بدون لبخند به نظر میرسند؟
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر زیبایی یا جذابیت فردی دیگری ستایش کند، نباید پدر آن فرد در خانه بگوید که چرا کسی به او توجه کرده است. به عبارتی، نباید از زیبایی یا جذابیت فرزندش ناراحت شود و آن را مشکل تلقی کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.