|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که زیبایی و درخشندگی چهره معشوقش به قدری زیاد است که حتی نور خورشید نیز در مقابل آن کمرنگ و تیره به نظر می‌رسد. همچنین، رنگ لعل لب معشوق نیز همچون شرابی صاف و خوش رنگ به نظر می‌رسد، اما این زیبایی در کنار چهره او به خاطر تاریکی و کدورت ناشی از عشق کمرنگ می‌شود. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که زیبایی معشوق حقیقتاً بر تمامی زیبایی‌ها غلبه دارد.
هوش مصنوعی: با دیدن چهره‌ی تو، نور خورشید هم کمرنگ شده است و رنگ لب‌هایت، مانند شرابی است که شفافیتش از بین رفته.
هوش مصنوعی: تاریکی آب زلال ناشی از سیل نیست، بلکه در کنار چهره تو، آب زلال هم تیره به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.