عشق را فرسوده‌ای باید چو من
در مشقت بوده‌ای باید چو من
لایق سودای آن جان و جهان
از جهان آسوده‌ای باید چو من
تا غم او را به کار آید مگر
کار غم فرسوده‌ای باید چو من
از برای خوردن حلوای غم
خون دل پالوده‌ای باید چو من
انتظار دیدن آن ماه را
سالها نغنوده‌ای باید چو من
تا ز وصل او به درمانی رسد
درد دل پیموده‌ای باید چو من
اوحدی، راه غم آن دوست را
خاک و خون آلوده‌ای باید چو من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به توصیف عشق می‌پردازد و می‌گوید که برای تجربه واقعی عشق، باید رنج و مشقت را تحمل کرد. او بیان می‌کند که تنها کسانی می‌توانند سودای عشق را در دل داشته باشند که از دنیا و زندگی آسوده باشند و غم دوری معشوق را تحمل کنند. همچنین اشاره دارد که برای رسیدن به وصال معشوق و درمان درد دل، باید سالها منتظر بود و در این مسیر باید سختی‌ها و غم‌ها را با جان و دل پذیرفت. به طور کلی، عشق واقعی نیازمند فداکاری و صبوری است.
هوش مصنوعی: کسی که عشق را تجربه کرده، باید مانند من چشیده و رنج کشیده باشد.
هوش مصنوعی: برای داشتن خواسته‌ای که در دل دارم، باید مانند من از دنیای مادی آزاد و رها باشی.
هوش مصنوعی: تنها چیزی که می‌تواند به درد او بخورد، غم من است؛ چرا که غم من به قدری خسته‌کننده است که نیاز به کار دیگری ندارد.
هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی از طعم تلخ غم لذت ببری، باید همچون من درد و رنج را چشیده باشی.
هوش مصنوعی: برای دیدن آن ماه، باید سالها همچون من در انتظار بمانی و غمگین شوی.
هوش مصنوعی: برای آن‌که از محبت او به آرامش و درمانی دست یابی، باید همچون من، راهی پر از درد و دل را پشت سر بگذاری.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به غم آن دوست، باید راهی پر از درد و رنج را طی کرد، مانند من که در مسیر این عشق غرق در غم و مصیبت هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.