گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

گلبرگ ز روی چو مهت شاید چید

مشک از سر زلف سیهت شاید چید

بر رهگذری که خرّم آیی و روی

دامن دامن گل زرهت شاید چید

 
sunny dark_mode