اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۴۹
ای دوست من از هیچ مشوّش گردم
وز نیمهٔ نیم ذرّه دلخوش گردم
از آب لطیف تر مزاجی دارم
دریاب مرا وگرنه آتش گردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق دوستی است. شاعر از دوستش می‌خواهد که او را درک کند و به حال او رسیدگی نماید، چرا که او با وجود ظاهری آرام، درونش پر از اضطراب و ناراحتی است. او می‌گوید که اگر به حالش رسیدگی نشود، به درد و آتش احساساتی تبدیل خواهد شد. در واقع، این اشعار نشان‌دهنده‌ی نیاز به محبت و حمایت در روابط انسانی است.
هوش مصنوعی: ای دوست، من از هیچ چیز نگران نمی‌شوم و از نیمهٔ کوچک‌ترین چیز هم خوشحال می‌شوم.
هوش مصنوعی: من دارای روحی لطیف و حساس هستم، به من توجه کن وگرنه آتش خشم و غم درونم را فرا خواهد گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من ادهمم از خون دل ابرش گردم
پس طرفه نمانم که منقش گردم
در آتش از آب دیدگان خوش گردم
من انگشتم بدم که آتش گردم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.