گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است

وز عیب کسان نظر بریدن چه خوش است

زین سان که من احوال جهان می بینم

دامن ز زمانه در کشیدن چه خوش است

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode