اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۳۹
من در غم تو مُردم و تو بی غم از این
نپسندی اگر کنند با تو هم از این
از تو چو به دیدنی قناعت کردم
تو نیز روا مدار آخر کم از این
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق غم و دلتنگی شاعر است. او می‌گوید که در غم معشوقش جان می‌دهد، در حالی که معشوق بی‌خیال و بی‌غم به زندگی ادامه می‌دهد. شاعر از معشوق می‌خواهد که اگر او و دیگران با او رفتار ناپسندی داشته باشند، از این نیز بیش از این نرنجد. او همچنین خواهان توجه بیشتری از سوی معشوق است و از او می‌خواهد که به کم قناعت نکند و برای دیدن او تلاش کند.
هوش مصنوعی: من بخاطر غم و اندوه تو از بین رفتم، اما تو این موضوع را اهمیتی نمی‌دهی. اگر دیگران هم به خاطر تو غمگین شوند، تو این را نمی‌پسندی.
هوش مصنوعی: وقتی که من به دیدنت راضی شدم، تو هم کمی کمتر از این را صحیح نمی‌دانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.