اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۶۴
در عشق نگر که قصد هستی نکنی
ناخورده می وصل تو مستی نکنی
گیرم که به ترک سر ندانی کردن
آخر کم از آنک تن پرستی نکنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به عشق و ارتباط عمیق آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که در عشق نباید به خودخواهی و خواسته‌های سطحی پرداخت و نباید صرفاً به لذت‌های زودگذر بسنده کرد. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر کسی نتواند به عشق واقعی برسد، باید از تمایل به لذت‌های دنیوی فراتر برود و تنها به جسم و ظاهر بسنده نکند.
هوش مصنوعی: در عشق باید مراقب باشی که به خودت آسیب نزنی و اگر به وصال محبوب نرسی، نباید خسته و ناراحت شوی.
هوش مصنوعی: فرض کن که نتوانی در ترک سر موفق شوی، اما این کم از آن نیست که تن به راحتی بدهی و تن پرستی کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.