اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
»
شمارهٔ ۴۸
زان پیش که من شیفته رسوا گردم
وندر مجلس چو نقل رسوا گردم
گر بر دل جمع زحمتی هست زمن
هرچند که جا خوش است تا واگردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به احساسات و نگرانی‌های خود اشاره می‌کند. او از این می‌ترسد که اگر شیفته و عاشق شود، ممکن است در جمع دیگران سرافکنده و رسوا شود. همچنین بیان می‌کند که اگر بر دل دیگران بار خوبی وجود داشته باشد، چه بهتر که تا زمانی که سرافکنده نشود، در آن حالت باقی بماند. این ابیات نشان‌دهنده تنش بین عشق و حفظ آبرو هستند.
هوش مصنوعی: قبل از اینکه عاشق و رسوا شوم و در جمع مانند نقل (قصه‌ای که نقل می‌شود) مورد توجه و سرزنش قرار بگیرم، بهتر است که رفتارم را تغییر دهم.
هوش مصنوعی: اگر بر دل جمعی زحمتی وجود دارد، هرچند که من در حال حاضر در آرامش هستم، تا زمانی که برگردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.