اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
»
شمارهٔ ۴۵
از عالم دل اگر نشانی بدهیم
خود را زهمه غمان امانی بدهیم
تو از نظری به غسل محتاج شوی
ما در نظری غسل جهانی بدهیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به دنبال یافتن نشانی از عشق و معنویت در دل است. او به دنبال پناهی از غم‌ها و مشکلات زندگی است. شاعر اشاره می‌کند که اگر کسی از طریق نگاهش به او کمک کند، آماده است تا دنیا را با یک نظر پاک کند و به زیبایی‌ها جان ببخشد.
هوش مصنوعی: اگر از دنیای دل نشانه‌ای بدهیم، می‌توانیم از همه غم‌ها رهایی یابیم و آرامش پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: تو با یک نگاه نیاز به پاکی و تطهیر پیدا می‌کنی، در حالی که ما با یک دیدگاه می‌توانیم کل جهان را از این پاکی آکنده کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.