اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۸۱
هرگه که دل از بند جهان برخیزد
غوغای غم از حریم جان برخیزد
این جام جهان نمای جم دانی چیست
آن جرعَه کزو مایهٔ جان برخیزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به آزاد شدن دل از قید و بندهای دنیوی اشاره می‌کند. وقتی دل از دنیا رها می‌شود، غم و اندوه از روح انسان دور می‌شود. سپس به جامی اشاره می‌کند که نمایانگر جهان است و از آن جرعه‌ای است که جان انسان را nourishes و زنده می‌کند. به طور کلی، شاعر بر اهمیت رهایی از غم و تأثیر شگفت‌انگیز تجارب روحانی تاکید دارد.
هوش مصنوعی: هر بار که دل از وابستگی‌های دنیوی آزاد شود، درد و غم از درون انسان خارج می‌شود.
هوش مصنوعی: این جام که تصویری از جهان را نشان می‌دهد، چیست؟ چه چیزی در این جرعه هست که جان انسان را به‌تحرک در‌آورد و او را بیدار کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.