|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عشق و longing (دلتنگی) خود برای معشوق صحبت می‌کند. دلش زمانی که به یاد او می‌افتد، به شدت مضطرب می‌شود و به دنبال اوست. اگر هر لحظه کسی بخواهد سر او را به سمت دیگری بکشاند، او آماده است که برای عشقش فداکاری کند و خاک دل‌خوشی خود را بر سر دیگران بریزد. به معنای دیگر، عشق او آنقدر عمیق است که حاضر است از همه چیز بگذرد.
هوش مصنوعی: دل من در آرزوی تو مانند سروی است که با باد در حال حرکت است؛ اما سرانجام، چه کسی می‌تواند سر خود را در چنین حالتی نگه دارد؟
هوش مصنوعی: اگر هر لحظه کسی بخواهد که من را بشناخت، نیازی نیست؛ چون من خود را به زمین می‌زنم و برای هر کسی که بخواهد، خودم را در معرض دید قرار می‌دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.