اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
»
شمارهٔ ۴۱
چون از پی دلبر دل شوریده برفت
وز غایت آرزوش دزدیده برفت
دانست که گرد دوست ماند برهد
خون گشت چو قطره قطره از دیده برفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دلتنگی و longing برای معشوق صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که چون به دنبال دلبرش رفته، دلش آشفته و سرشار از آرزو شده است. او متوجه می‌شود که وقتی دور از دوستش است، همچون قطره‌ای خون از چشمانش جان می‌دهد و به نوعی غم و اندوهش را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: زمانی که دل شوریده من به دنبال معشوقه‌ام رفت و تمامی آرزوهایم را با خود برد.
هوش مصنوعی: او فهمید که دوری از دوست چه تاثیری بر دل انسان می‌گذارد و در نتیجه، اشک‌ها مانند قطره‌هایی از چشمانش ریخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.