اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۶۹
ای عادت تو وعدهٔ باطل دادن
در جام شکر شربت قاتل دادن
وآن زلف شکستهٔ تو را دادم دل
کز لطف بود شکسته را دل دادن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عادت شخصی اشاره می‌کند که وعده‌های بی‌اساسی می‌دهد و در عین حال، با شیرینی کلامش زهرآلود می‌شود. او همچنین از دل دادن به زیبایی معشوقش سخن می‌گوید، حتی اگر این دل دادن به معنای درد و شکست باشد. به عبارتی، عشق و احساسات در عین زیبایی، می‌توانند به انسان آسیب بزنند.
هوش مصنوعی: ای عادت تو همیشه وعده‌های پوچ دادن و در عین حال با زبانی شیرین و فریبنده، زهرآلود به مردم شربت دادن.
هوش مصنوعی: من دل خود را به زلف خراب و آشفته‌ات سپردم، زیرا این کار از روی لطف و محبت است که دل را به چیزی شکست‌خورده می‌سپارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.