اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۴۷
یا رب تو مرا زخواب بیداری ده
وز مستی غفلتم تو هشیاری ده
دریافتن آنچ مرا به بودَه است
من عاجزم ای خدا توَم یاری ده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درخواست از خداوند است که شاعر را از خواب غفلت بیدار کند و به او هشیاری دهد تا بتواند حقیقتی را که در وجودش احساس می‌کند درک کند. شاعر از خداوند کمک می‌خواهد زیرا خود را ناتوان می‌بیند.
هوش مصنوعی: خدایا! مرا از خواب غفلت بیدار کن و از حالت مستی و بی خبری، به آگاهی و هوشیاری برسان.
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم آنچه را که برای من خوب است، درک کنم و به همین خاطر به تو، ای خدا، نیاز دارم تا به من کمک کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.